Rocco
Het verhaal van Rocco :
Op 16-07-2021 adopteerden we Rocco, een Tinker ruin met beperkingen. We zochten een weidemaatje voor Finn, dus waarom geen invalide paard een kans geven ?
Rocco is een zeer lieve en rustige ruin, een voorbeeld voor de jonge Finn.
Oorspronkelijk komt Rocco uit Ierland, daarna belandde hij in Nederland, waarna hij hier een plekje vond. Om bij ons te geraken maakte hij een rit van 3 u naar zijn for-ever-home. En dat is niet niks, als je zijn toestand kent...
Rocco heeft meerdere beperkingen, wat maakt dat hij niet geschikt is als rijpaard. Zijn hals, rug en bekken staan scheef. Volgens de dierenarts die hem zag is hij geboren met een ernstige vorm van scoliose. Daarbij heeft hij (waarschijnlijk in zijn geboorteland) een ongeval gehad, of iets meegemaakt waardoor hij blijkbaar zijn schouder gebroken heeft. Daardoor heeft hij botaanwas op zijn linkerschouder. Hij heeft een manier gezocht om met die blessure te lopen en zijn lichaam heeft zich daar door de jaren heen ook nog eens helemaal naar gevormd.
Uiteraard is dit alles onomkeerbaar, hij zal dus voor altijd zo blijven. Pijn zou hij momenteel niet hebben, dat hebben we nagevraagd. Hij eet goed, loopt graag op de weide, oortjes staan 90% van de tijd naar voren. Maar we houden dat natuurlijk strak in het oog...
Door de stand van zijn bekken, rug enz... loopt hij ook helemaal scheef. Zijn achterbenen lopen niet op dezelfde lijn als zijn voorbenen. Zijn linkerachterbeen plaatst hij helemaal naast zijn lichaam, terwijl zijn rechterachterbeen te ver onder zijn lichaam gezet wordt.
Tenminste, dat was zo tot de osteopaat kwam voor een behandeling. Na deze behandeling kon hij weer netjes rechtdoor stappen, wat voor Rocco vast ook een stuk makkelijker is. We moeten nu oefeningen met hem doen en tussendoor volgen er nog behandelingen om hem goed in beweging te houden. Het is de bedoeling dat hij soepeler zal worden en minder spierspanning heeft, zodat hij beter kan bewegen. Zolang we hem pijnvrij kunnen laten leven, mag hij hier blijven wonen als gezelschap voor Finn. Hij gaat nergens meer heen, als het niet meer lukt, laten we hem hier thuis inslapen.
Ondertussen voelt hij zich duidelijk al een stuk beter, want hij trekt al een galopje door de weide als we hun naar huis gaan halen.
Zo zag hij eruit bij aankomst, hij zat onder de wondjes die nu netjes aan het genezen zijn. We zijn aan het zorgen dat hij bijkomt waardoor je zijn scheve schouders en ingezakte rug al een pak minder ziet.
Hij kon zijn penis niet goed inschachten vanwege een dikke bol die erop zit. Mogelijk heeft hij door de castratie ook zenuwschade opgelopen aan zijn penis, dat kan nog goedkomen, maar zal de nodige tijd vergen. (ondertussen zien we al duidelijk verbetering.)
Hij is eigenlijk total loss zoals een auto. Maar hij heeft geen pijn bevestigde de osteopaat, dus waarom zou je een invalide paardje dan niet de kans geven? Als het toch maar als gezelschap paardje is voor Finn. Daarom kozen we voor hem, om hem nog een fijn leventje te geven in plaats van nog een jong dier.
Op deze foto kan je duidelijk zijn scheve schouders zien.
Rechts op foto (zijn linkerschouder) is heel dik met botaanwas.
Links op foto (zijn rechterschouder) is een hoge, maar platte schouder.
Nog een zicht op zijn hoge platte schouder.
Zo zie je ook dat hij een hoge schoft heeft en een extreem holle rug.
Althans hier nog op deze foto's, want zijn toestand veranderd nog door de behandelingen en het bijvoeren waardoor hij beter in model komt.
Foto's van iets later kan je vinden op de hoofdpagina van Rocco.
Op deze foto zie je verschillende dingen tegelijk :
Blauw : Het verschil in bespiering in linker en rechterzijde van zijn rug.
Hier trainen we dus op, om het verschil zo klein mogelijk te maken.
Rood : Lijkt op een knobbel, maar is het niet. Het is een ronde toef met langere en stuggere haren dan de rest. Vermoedelijk is een eerdere verwonding de oorzaak, waardoor de haren in een andere structuur zijn terug gegroeid. Wij trimmen dit stukje een beetje bij zodat het er wat normaler uitziet. (op deze foto nog niet gebeurd)
Groen : verwondingen van de paarden waarmee hij op de weide liep. Rocco is een onderdanig paard, dat duidelijk veel klappen moest incasseren. Erg jammer als je weet dat hij geen mogelijkheid had om zich even snel uit de voeten te maken... Deze schrammen zullen volledig verdwijnen.
Lila/roze : Aan deze kant zie je goed hoe erg zijn ribben naar binnen getrokken staan vlak achter zijn voorbeen. Echt een abnormale stand van de ribben.
Nog herstellende schaafwondes.
Dit kregen we er ook nog eens bij ...
Vlak voordat hij naar hier zou komen, kregen we te horen dat hij ook nog kampte met mijt in zijn sokken.
Duidelijk niet behandelt of niet goed behandelt, want onze tinkers hadden daar ook soms last van en we kregen dat altijd netjes onder controle, was in No Time weer weg.
Rocco stampte in de weide en in de stal zo hard hij maar kon op de grond van de jeuk. Het was zelfs zo erg dat hij zijn benen langs de stalwanden ging schuren, kan je nagaan hoeveel jeuk het arme dier had.
We zijn meteen aan de slag gegaan met de behandeling en zijn huid ziet er nu rustig uit. Geen jeuk meer, wat een opluchting ! Alle wondjes in zijn sokken zijn ondertussen verdwenen.
Het probleem met zijn "edele delen" dan nog.
Op de linkerfoto zie je dat hij niet in kan schachten zoals het hoort, er hangt "teveel" naar buiten. Niet goed voor insecten natuurlijk, zo krijgt hij alleen maar meer last.
Op de rechterfoto is het al een stukje beter, dat is iets later.
Ondertussen kan hij zijn spulletjes steeds verder opbergen, dus waarschijnlijk toch een geval van zenuwschade. Herstel hiervan kan erg lang duren, maar is mogelijk. We zien duidelijk vooruitgang na de behandeling van de osteopaat.
Natuurlijk zal Rocco er zo niet blijven uitzien, want wij doen ons uiterste best om hem zover als mogelijk op te knappen.
Hij ziet er al een stuk beter uit en dat zal alleen maar beter worden op termijn.